Page:Parépou - Atipa, 1885.djvu/34

La bibliothèque libre.
Le texte de cette page a été corrigé et est conforme au fac-similé.

beautemps yé la, mo pas jain kinbé grondé pi gras.

— Magré ça misè nous ca wai la, pou gain posson, dit Atipa, pêchò yé la té fronté allé trouvé l’mai, dipis nous ca voté la, pou défendne Chinois yé la pêché. To wai bêtise conça. Aussi, faut l’mai té boai tafia grainne wara, anvant li té baille yé réson.

— Sans Chinois yé la, tois qua di temps gnanpoint posson Cayenne. Frè ! yé fò, pou kinbé posson ; a chef pêchò. Ça oune quichose, oune so, yé ca fait di mal. Lò yé entré, la oune pripri, yé ca crocro li toute. Yé pou ca lessé oune pitit prapra meinme. Ça moune qui ambichon tròpe. Yé draite kou fronmi mangnoc ; côté yé passé, ou ca wai yé trace.

— Vendò dégrad yé la crai, moune yé ca fait préférence, gain rouconnaissance pou yé. Côté ça ?

— Oune jou, pitite di oune pêchò yé la, té la misè, pou oune bêtise qui passé, la pac roai la théiâte. Ni mouché Loubo, ni monpè yé la, qui ca mangé, so pi belle posson, pas fait oune démache, pou li. Blangue baille li lageôle. Poutant, est-ce li gain, oune jonne homme qui pi bon, qui pi tranquille passé li ?

Anvant yé prend chimin case.