Page:Parépou - Atipa, 1885.djvu/49

La bibliothèque libre.
Le texte de cette page a été corrigé et est conforme au fac-similé.

mo trouvé zaffai pou ca maché ditout. Si faut nous attendne jouq nous mouri, anvant di wai moceau changement, li pas nècessai, nous voté. Anttendne, anttendne, potigué ca prend peye.

Òbò pont Kièdò Guiamant la, yé contré qué Couillè.

— Kin ! Coulliè, dit Atipa, mo content di wai to ; to poté bin ?

— Conça, réponne Couillè, dipis dé au tois jou, mo gain la rime, qué oune coup l’ vente qui ca malmeinnein mò ; òtement, mo bin.

— Dipis douze jou, mo Cayenne, continoin Atipa, mo ca çassé chassò yé la, pou allé fait oune patie di chasse, to ça pronmiè mo ca contré.

— Est-ce la chasse ca baille athò la ?

— Pas beaucoup, frè, réponne Couillè. Faut to allé loin, anvant to fait oune coup l’ fisi. Pou bò rici la pa, proche Cayenne la, pas la peinne. To pou ca wai oune quiquivi encò. Tout lé jou, sodat là-sous piti zoseau yé la, qué coup l’ fisi, tow ! tow !

— Qui jou to ké la chasse, doumandé Atipa ?

— Dimanche, réponne Couillè ; si to wlé vini, nous wa poussé jouq Matouri. A bò la, oune so, nous pouvé fait quichose.