Aller au contenu

Page:Revue de linguistique et de philologie comparée, tome 14.djvu/142

La bibliothèque libre.
Le texte de cette page a été corrigé et est conforme au fac-similé.
— 132 —

ella en el año 1120 de Cristo tenemos insigne testimonio en el libro 2, cap. 20, p. 298 de la Historia Compostelana que se escribió en ese tiempo y ha publicado el maestro Flores en el tomo 20 de su España sagrada. Cuenta alli el Canónigo de Compostela Giraldo (que es el autor en esta parte) como volvió de Roma D. Hugo Obispo de Porto, enviado á ella, á tratas ciertos negocios con el papa Calixto, por el Arzobispo de Santiago D. Diego Gelmirez, y el camino qui trajo oculto y fuera de carrea por Guipuzcoa, Vizcaya y costas de Santillana á causa de las guerras que ardian á la razon entre Aragon y Castilla : Sapienti itaque usus consilio Portugalensis Episcopus confestim iter suura reciprocat, rediens ad Civitatem Auxum, et ab Auxo ad Labordensem Civitatem. Tunc, depositis pontificalibus vestibus cum duobus vernulis, adhibito sibi quodam indigena, qui et barbaram linguam Blascorum, et viam per invia noverat, Alpes ingreditur. Inde per Ispuciam : et per Navarram, et per Viscayam, et per Asturiam præter mare quod extremis Hispaniæ rupibus alliditur ; nunc eques, nunc pedes præterit. In illis montium remotis atque in viis locis, homines truces, ignotæ linguæ, ad quodlibet nefas prompti habitant, nec immerito locis asperrimis atque inamœnis homines efferi atque effrænes habentur : quippe hæc semita invia per rupes, per dumeta, per loca deserta viam ostendebat. Præterea mare ibi quædam brachia sua ad disterminandum Provincias porrexerat, et iter illac agentibus chaos magnum firmatum est. Verum enim vero Portugalensis Episcopus nec locorum asperitatem, nec incolarum atrocitatem, nec brachiorum Occeani circumquaque porrectorum tumentem sævitiam pertimescens, beati quippe