Aller au contenu

Page:Descartes - Œuvres, éd. Adam et Tannery, X.djvu/240

La bibliothèque libre.
Cette page n’a pas encore été corrigée

2JO Opuscules de 1619-1621. 30-34.

dum tempus, & fimilibus in quibus duo gênera con- feruntur.

Perlegens Lamberti Schenkelu lûcrofas nugas j (lib. De arte jnemoriœ) cogitavi facile me omnia quae detexi imaginatione compledi : quod fit per redudionem 5 rerum ad caufas ; quse omnes cùm ad vnam tandem reducantur, patet nullâ opus elTe memoriâ ad fcien- tias omnes. Qui enim intelliget caufas, elapfa omnino phantafmata caufae impreffione rurfùs facile in cere- bro formabit. Quse vera eft ars mémorise, illius nebu- 10 lonis arti plané contraria : non quod illa eifedu careat, fed quod chartam melioribus occupandam totam requirat & in ordine non redo confiftat : qui ordo in eo efl, vt imagines ab invicem dependentes efformentur. Hoc ille omittit, nefcio an confultô, quod 1 5 eft clavis totius myfterij.

Ipfe excogitavi alium modum : fi ex imaginibus re- rum non inconnexarum addifcantur novae imagines omnibus communes, vel faltem fi ex omnibus fimul vnà fiât vna imago, nec folùm habeatur refpeélus ad 20 proximam, fed etiam ad alias, vt quinta refpiciat 1° per haftam humi projedam, médium verô, per fcalam ex quâ defcendent, & fecunda per telum quod ad illam projiciat, & tertia fimili aliquà ratione in ra- tionem fignificationis vel verae vel fiditiae. 25

|Aiunt pifces capi faciliùs cum tedulâ in rete de- miffâ. Quidni candelâ in vitro conclufâ ?

Si effet corpus quod pro éetate ]]) mutaret pondus, daret motum perpetuum. Fiat talis rota(^ vbi nigrum

�� �