Page:Descartes - Œuvres, éd. Adam et Tannery, X.djvu/400

La bibliothèque libre.
Cette page n’a pas encore été corrigée

j88 Régulée i8-«9-

A & E, nec pofTum intelligere praecifè ex jam cognitis, nifi omnium recorder. Quamobrem illas continuo quo- dam imaginationis motu fingula intuentis fimul & ad alla tranfeuntis aliquoties percurram, donec à prima ad vltimam tam celeriter tranfire didicerim, vt ferè 5 nullas memoriae partes relinquendo, rem totam fimul videar intueri ; hoc enim pa<5lo, dum memoriae fubve- nitur, ingenij etiam tarditas emendatur, ejufque capa- citas quâdam ratione extenditur.

Addimus autem, nuUibi interruptum debere effe lo hune motum ; fréquenter enim illi, qui nimis celeriter &. ex remotis principijs aliquid deducere conantur, non omnem conclufionum intermediarum catenatio- nem tam accuratè percurrunt, quin multa inconfide- ratè tranfiliant. At certè, vbi vel minimum quid eft i5 praetermiflum, ftatim catena rupta eft, & tota conclu- fionis labitur certitudo.

Hîc prseterea enumerationem requiri dicimus ad fcientise complementum : quoniam'alia praecepta juvant quidem ad plurimas quseftiones refolvendas, fed lolius 20 enumerationis auxilio fieri poteft, vt ad quamcumque animum applicemus, de illâ femper feramus judicium verum & cértum, ac proinde nihil nos plané effugiat, fed de cundis aliquid fcire videamur.

Eft igitur haec enumeratio, five indudio, eorum om- iS nium quae ad | propofitam aliquam quaeftionem fpec- tant, tam diligens & accurata perquifitio, vt ex illâ certô evidenterque concludamus, nihil a nobis perpe- ràm fuiffe prsetermilTum : adeô vt, quoties illâ fuerimus

3 imaginationis. Sic A et H, nis, p. 38"], l. /a et 21. — bien que le texte donne cogitatio- 2 3 haec] hîc H.

�� �