■26 SALLUSTll EPISTOLAE.
hanc servitiitem imponi, regnum deiiiqiie ex libéra civitate fiiturum , ubi uniiis munere multitudo ingens in civitatem pervenerit. Equidem ego sic apud animum statiio, maliim faciniis in se committere qui incommodo reipiibiicae gratiam sibi conciliât : ubi bonum publicum etiam usui est , id vero dubitare adgredi socordiae atque ignaviae duco.
M. Livio Druso semper consilium fuit , in tribunatu, summâ ope niti pro nobilitate ; neque ullam rem in principio agere intendit, nisi illi auctores fièrent. Sed homines factiosi , quibus dolus ac malitia fide(i) cariora erant, ubi intellexerunt per luium bominem maxumum beneficium multis mortalibus dari ; videlicet et sibi quisque conscius nialo atque infido animo esse, de M. Livio Druso juxtà ac de se exislumaverunt : itaque metu ne per tantani gratiam solus rerum potiretur, contra eum nixi , sua ipsius consilia disîurbaverunt.
Quo tibi, imperator, maj(ne cura fideque amici et multa praesidia comparanda sunt. Hostem adversum opprimere strenuo homini liaiid difficile est : occulta pericula neque facere neque vitare bonis in promptu est.
